This Must Be the Place (2011)
Ο Σεγιέν είναι ένας πρώην ροκ σταρ. Στην ηλικία των πενήντα ντύνεται ακόμα goth και ζει στο Δουβλίνο από τα δικαιώματα των τραγουδιών του. Ο θάνατος του πατέρα του, με τον οποίο δεν μιλούσαν, τον φέρνει πίσω στη Νέα Υόρκη. Ανακαλύπτει πως ο πατέρας του είχε μια εμμονή: να πάρει εκδίκηση για έναν εξευτελισμό που είχε υποστεί. Ο Σεγιέν αποφασίζει να συνεχίσει από το σημείο που είχε φτάσει ο πατέρας του, ξεκινώντας ένα ταξίδι σε ολόκληρη την Αμερική.
Βγήκε στις αίθουσες στις 8 Μαρτίου.
Αξίζει να τη δείς:
- Για την ερμηνεία του Σον Πεν. Δε μπορώ να θυμηθώ καλύτερη(αν και δεν είμαι και φανατικός θαυμαστής του).
- Για τη μουσική.
- Για τη σκηνοθεσία του Πάολο Σορεντίνο, ο οποίος όπως μας έδειξε και με το Il Divo, δεν ακολουθεί κάποια δοκιμασμένη συνταγή και έχει κάτι ξεχωριστό να μας δώσει.
- Γιατί θα είσαι μονίμως με το χαμόγελο στα χείλη (από τις ατάκες του Σον Πεν).
Βαθμολογία: Από 7,5/10 μέχρι 8/10 ( Δεν έχω αποφασίσει ακόμα).
ΥΓ: To «This must be the place» είναι ένα τραγούδι των Taking Heads. Έχει διασκευαστεί από τους Arcade Fire με τη συμμετοχή στα φωνητικά του David Byrne, ο οποίος παίζει τον εαυτό του στην ταινία.